Na het vertrek van Frederik Lucien De Laere heeft het venijnig gebroed na lang beraad besloten de merknaam “het venijnig gebroed” verder te zetten. Als signaal dat het voortbestaan van het venijnig gebroed ons na aan het hart ligt, zetten we een nieuwe blogsite op, waar u voortaan het verdere reilen en rocketblasten van het venijnig gebroed kunt volgen.
Eén adres: http://www.venijniggebroed.be
het venijnig gebroed is druk bezig met de voorbereidingen van het volgende optreden.
Top Gun, ergens in zaventem, keldergedoe...
anyway een fragment
salut salut driewerf salut
aan de negative g
de push-over die ’t wint
op de proppen nu de waarheid
duik tuimel nu de waarheid op
uit dossiers die ’t ver verleden voor ons bergen
uit paperwork uit lang vervlogen dagen
duik tuimel nu
de waarheid is een kattebel
een bierkaart met een wisecrack op
een ver verleden met lang vervlogen dagen
en mama, mammaa
wat is die nostalgie
i was inverted
Ria Verhaeghe, de Brugse kunstenares die HvG kent van haar project in voor Gat, is van plan opnieuw een kunstwerk te maken rond de figuur doemlicht. Ze deed dit reeds in opdracht van Weekend Knack in 1995, en doet het nu opnieuw, in opdracht van Kunst in Huis. De werken aan het werk beginnen vandaag, uiteindelijk zal het werk tentoongesteld worden op en tentoonstelling nav 20 jaar Kunst in Huis te Brussel.
Aan de slag met google dus als je daarover meer wil weten zou ik zo zeggen...
4 mei is het venijnig gebroed opnieuw in actie. Te zaventem bovendien.
't zal iets met vliegtuigen worden...
Beste fan(s),
Met enige droefheid delen we mee dat vanaf vandaag het venijnig gebroed niet langer bestaat. De bestormers van de West-Vlaamse literaire hemel laten de vleugels aan de kapstok hangen. De man die de naam van het collectief uitvond, Frederik Lucien De Laere, heeft beslist om uit het venijnig gebroed te stappen. Het spreekt voor zich dat de overblijvende leden hun werk dan niet langer onder deze titel kunnen verderzetten.
We stappen nog onder titel "het venijnig gebroed" het podium op, op 4 mei 2008 in JH Basement Zaventem. Daarna volgt bezinning en een nieuw begin. Af en toe moet je je eigen fundamenten opblazen.
Denis S.M. Vercruysse
Schrijfdag 2008 was voor het venijnig gebroed de rauwe confrontatie met het feit dat geprogrammeerd te staan tijdens een lunchpauze, waarop dan ook nog eens allerlei literaire evaluaties/onderzoeken gebeuren, niks anders dan een gevecht tegen het gemurmel inhoudt, of hoe het individu of het kleine collectief niet tegen de mierenhoop opkan. De volgende filmpjes tonen alvast aan dat we - al was het amusement vooral voor ons - veel plezier maakten.
Deel 1:
Deel 2:
Deel 3:
Wie op zaterdag 12 april in de Zebrastraat 32 te Gent De Cirk binnenwandelt wordt daar onthaald van 10.30 uur tot 17.15 uur met allerhande literaire initiatieven. Op het programma staan workshops, mondige auteurs, een ware Schrijfmarkt en allerhande performance optredens, met om. jawel, uw geliefkoosde venijnig gebroed.
Tickets kosten 25€ en zijn verkrijgbaar via +32 (0)2 224099. Meer info vindt u via www.creatiefschrijven.be
Gisteren hadden we de eer, maar vooral het genoegen nog eens een poëzieavond pur sang mee te maken. Zo mogen er nog blauwdrukken ten uitvoer gebracht worden. De Bagatelle was een toplocatie, waarin het vele volk zich een pose wist te vinden, tussen pot en pint.
Door een op hol geslagen GPS en het bijhorende nieuwe fenoneem dat we hier graag omdopen tot GPSTRESS, miste het venijnig gebroed net het optreden van de Jazzpoëtici.
We strandden middenin de presentatie van Frank Albers' Beatland, waar we net zoals het merendeel van de aanwezigen geen zin in hadden: "Geen theorie over de Beats, graag. We willen het echte ding zien."
Het Beat!-orkest stak dan van wal met een ijzersterke Xavier Roelens. Daarna ging het helaas bergaf. Allemaal goeie performers, dat wel, maar hoe zit het nu met de Poëzie? Bij sommige performers vroegen we ons zelf af hoe lang ze nu voor de spiegel gestaan hadden om hun hemd net op die manier te laten vallen.
Het oog wil ook wat. Dat zal wel.
Andy Fierens werd nog gesmaakt, maar hij teerde vooral op zijn zeer leuke trouvailles. We wachten nog steeds op wat verdichting in zijn werk.
En dan was de beurt aan Viviane De Muynck die met (pardon my French) een echt vettige stem de zaligste Howl-vertolking ooit gesmaakt door ons wist te brengen. De woorden die aan haar krachtveld ontsnapten, werden in een oogwenk tot rauwe materialiteit omgetoverd. Dit was de transmutatie van woord naar beeld op het allerhoogste niveau. Zalig dus.
Jules Deelder zorgde voor spanning: vooral in nek en rugwervels. Roland van Campenhout: wat een sjamaan, man.
Simon Vinkenoog was zijn oude zelf, maar veel te kort. Zijn stem was niet in topvorm. De dood van Claus lag nog te vers in de kaakspieren gegrift. Toen Jan Ducheyne echter van wal stak als DJ, wist Simon ons nog te verassen door leuk op de dansvloer te springen!
Leven. Leven. We leven.
