Argumenten tegen publicaties

Wij denken dat een directe, loodrechte en scheefgepiste attack op het literaire establishment de grootste return on investment voor uw domme koppies is.
Dichters die publiceren zijn stom. Toch blijken sommige dichters daar nog steeds op te kicken. Met de volgende argumenten:
1. Ik ben een literaire snob (HaHaHaHa, of course)
2. Ik ben een literair producer (Your imperium is over, suffie, prepare to die)
3. Ik moet wel, anders word ik niet geaccepteerd (loser)
4. Ik wil verhinderen dat text miners en data miners mijn werk gebruiken voor marketing doeleinden. Ik wil toch ook geen klantenkaart in de Delhaize! (Okay, waarvan akte)
5. Ik snap niks van IT (Ah, ja. En lezen, gaat dat nog?)
6. Ik moet wel om mijn subsidie te behouden (get real, je werkt in een sector waarvan de marges onder druk staan - je werk wordt binnenkort geoutsourced naar een lageloonland omdat het zo makkelijk te imiteren is)
7. Ik vind het grafisch design van deze tijdschriften schitterend (are you serious?)
8. Ik heb graag papier in handen (so what)
en zo blijven de drogredenen komen.

Wisten deze dichters maar dat scribd en lulu bestonden.

Schaufestspiele und Volksbühne fibrecunt geeft daarom nogmaals het goede voorbeeld.



Download als pdf