Denis wordt dichter van de nacht
Op de West-Vlaamse gedichtenslag werd één ding duidelijk: zoals onze samenleving meer en meer verschuift naar het materiële, wordt poëzie niet langer beoordeeld naar talige inhoud, naar de nuances van het betekenisnet of naar de originaliteit van de verbeelding. Poëzie moet het meer en meer hebben van het effect.
In zo'n omstandigheden kan Denis S.M. Vercruysse niet langer zijn teksten opvoeren.
Met een weggeklopte traan verklaart hij zich hierbij dood als dichter. En met dezelfde beweging roept hij een nieuw alter ego in het leven: de dichter van de ondood, bij wie rozenromantiek in bloedbaden opduikt en gedichten geïnspireerd worden met de laatste adem van de stervenden.
Denis S.M. Vercruysse wordt de dichter van de nacht.
3 opmerkingen:
Denis, ik ken niets van poetry slams dus ik weet niet of deze "troost" op feiten gebaseerd is, maar gaat het daar daadwerkelijk om het talent om beelden op te roepen met taal? Of is het de gave om show te verkopen en klanknabootsingen uit te stoten die het geheel auditief animeren dat primeert?
Geef mij dan maar rozenromantiek in bloedbaden, de weke bodem van scharlaken wildernissen doorwoelend... Ik kijk er reikhalzend naar uit.
dus eigenlijk ben je daar ook met een heel slecht gevoel vertrokken en inderdaad een belediging even te gaan voorstellen om nog eens naar een andere ronde te gaan met de info dat de opkomst daar niet van je dat is....
Ik vind dat al even hilarisch als wat er daar voor aanvang allemaal in mijn oor werd gefluisterd.
groet
kaatje
Verdorie! Dan ga ik een keertje niet met je mee ... Een dzoef op un muile hadden ze gekregen ;-).
Blij en trots, m'n lieve kerel, dat je niet bij de pathetische pestpakjes blijft zitten.
Trouwens, ben benieuwd naar je dichterijtjes als 'Poète de la Night' zaterdag.
Love you, my dear.
Enne even de copyright van de foto regelen:
Het stukje tekening achter de krullenbol van Denis is van de hand van de megagetalenteerde Emmanuel Depoorter. De foto, jawel genomen door mij.
Een reactie posten