Het West-Vlaamse Gedichtenslagveld

Als West-Vlaanderen een gedichtenslag organiseert, worden de boksijzers geklonken en de vlindermessen geploft in de pens. Zo lijkt het er toch op na de voorronde in Koksijde.
Het venijnig gebroed stond er tegenover een aantal rasperformers, zijnde het JP Collectief. De strijd had hevig moeten worden, bravourevol en wapperend, maar HVG was zoals gewoonlijk onvoorbereid en overmoedig.
Jan Wijffels had zijn tekst Carte Blanche subliem aangescherpt, maar verwaterde in de tweede helft. Denis had in de eerste helft Lippenbrand voorgelezen. Op twee avonden in elkaar geflanst. In de tweede helft maakte hij een comeback met het beproefde, maar ondertussen al twee jaar aan een stuk bijgevijlde Fall Fire Season.
Enkel Frederik De Laere, geïnspireerd door Kraftwerk, bracht zoals Olaf Risee het omschreef: een geheel, een intelligente symbiose van tekst en performance.
Denis struikelde even over zijn ego toen Frederik Lucien de Laere en het JP Collectief met de overwinning gingen lopen. Hij verklaarde zich dezelfde avond nog dood als dichter en zou nooit meer optreden. albrecht b doemlicht speelde sukkel van dienst, aanhoorde het in horten uitgestoten vergal van Vercruysse en kotste het later op de avond weer uit, ergens tussen Koksijde en Brugge.

Ondertussen zat Denis met een dilemma: hij wou er niet mee ophouden, maar was te koppig om zijn uitspraken in te trekken. Er zat maar één ding op: uit de dood op te staan als een gëinverteerde dichter. Het tegendeel van wat hij was. Het witte werk. De dichter van de nacht. Edgar Allan Boe. Nog weg aan het dromen van het lokale potentieel van deze meesterzet ontving hij plots bericht van het duo Tine/Helena dat het internet krioelde (hyperbolen zijn ons niet vreemd) van verweer tegen de uitslag van zaterdag. Hij had beter moeten weten dan zich te gaan bemoeien.

Na een eerste confrontatie en verder aangename dialoog met Kaatje Wharton op www.pomgedichten.nl, kwam hij terecht op http://uitlijn.spaces.live.com/, de thuisbasis van knarsetandende knar Thiefental, waar de kindertuin iets te luid was.

(Tussen haakjes leverde een nachtelijke samenzang met Wolff nog een creatieve uitspatting op (www.pomgedichten.nl).)

In discussies als deze is elk woord helaas brandstof voor de molotovs waarmee gesmeten wordt van kamp naar kamp.

Het goede nieuws is en blijft dat de helft van het venijnig gebroed doorgestoten is naar de halve finale van de West-Vlaamse Gedichtenslag. Als deze trend zich verder zet, zit HVG in de finale.